فقر همه جا سر می کشد... فقر، گرسنگی نیست، عریانی هم نیست... فقر، چیزی را «نداشتن» است، آن چیز پول نیست... طلا و غذا نیست...

فقر، همان گرد وخاکی است که بر کتابهای فروش نرفته یک کتابخونه می نشینند....

فقر، تیغه های برنده ماشین بازیافت است، که روزنامه های برگشتی را خرد میکند...

فقر، کتیبه سه هزارساله ای است که روی آن یادگاری نوشته اند...

فقر، پوست موزی است که از پنجره یک اتومبیل به خیابان انداخته میشود...

فقر، همه جا سر میکشد...فقر، شب را «بی غذا» سرکردن نیست...

فقر، روز را «بی اندیشه» سرکردن است.

((دکتر علی شریعتی))

با سپاس از دوست عزیزم  که خیلی به من لطف دارن من این مطلب رو از وبلاگ ایشون گرفتم**

www.poormehr.blogsky.com